Δεν μου χρωστάς τίποτα.
Χωρίς ευγνωμοσύνη, χωρίς χρόνο, καμία πιθανότητα.
Δεν μου χρωστάς τίποτα.
Οπότε δεν χρειάζεται να συνεχίσεις να κρατιέσαι για να είσαι εδώ.
Δεν χρειάζεται να συνεχίσεις να προσποιείσαι ότι νοιάζεσαι γι' αυτό. Βαρέθηκα τις σατανικές σου προσπάθειες, το κατακερματισμένο ενδιαφέρον σου, την παρουσία σου κατά καιρούς.
Και αφού βλέπω ότι έχεις πολύ λίγο θάρρος να φύγεις, εγώ φεύγω.
Και δεν το κάνω γιατί με περιμένουν άλλα χέρια..
Το κάνω για να τρέχεις στην αγκαλιά που σε περιμένουν κάπου.
Το ξέρω, δεν είμαι ηλίθια.
Και μην ανησυχείς.
Μην νομίζεις ότι τα πράγματα θα αλλάξουν εδώ.
Θα συνεχίσει να ανεβαίνει, θα μεγαλώσουν τα κίτρινα λουλούδια του Νοέμβρη, η καταιγίδα δεν θα σταματήσει και δεν θα σταματήσω να τραγουδώ.
Γιατί παρόλο που σε αναγνωρίζω ήμουν πολύ χαρούμενη μαζί σου, πρέπει να σε ξεκαθαρίσω..
Χωρίς εσένα επίσης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου