Ήσουν τα πάντα...
τι άλλο δίνει που σήμερα απουσιάζεις,
που έχεις αφήσει άβυσσο ανάμεσα στα αδέσποτα μάτια μου
κι αυτό το καλό φιλί
που ποτέ δεν φαντάστηκα ότι ήταν το αντίο.
Μας είπαν ψέματα,
ήμασταν παλτό,
ήμασταν σκιά στις ηλιόλουστες μέρες·
ήμασταν συνένοχοι,
πήγαμε μωρό μου,
ήμασταν επικείμενος πόνος.
Τι άλλο δίνει που σήμερα είσαι μόνο σκόνη,
ότι δεν είσαι πουθενά,
ότι η φωνή σου δεν έχει πια όγκο
ούτε συντονιστής.
Τρελαθήκαμε,
ήμασταν λογικοί,
ήμασταν πάθος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου