ΔΗΛΩΝΩ ΕΝΟΧΗ

ΔΗΛΩΝΩ ΕΝΟΧΗ

Από το να μην μπορείς να κρατήσεις τον έλεγχο χωρίς να υψώσεις τη φωνή σου, να σηκωθείς μια μέρα με λιγότερη υπομονή από την προηγούμενη μέρα, να ξυπνήσεις πιο κουρασμένος από όταν πήγα στο κρεβάτι και να μην θέλω να παίξω ποδόσφαιρο μαζί σου και να πίνω τον καφέ μου αντ' αυτού.

Δηλώνω ένοχος, επειδή δεν χειρίστηκα αυτό το ξέσπασμα έξυπνα. Που με άφησες να νικήσω από αυτά τα θλιμμένα μάτια και τελικά ενδίδω. Αισθάνομαι σαν να έχασα τον έλεγχο εκείνης της στιγμής ήμουν κακή μαμά που δεν έκανα το σωστό. Επειδή το να ενδώσεις είναι ο πιο εύκολος τρόπος να ξεφύγεις από ένα πρόβλημα και εκείνη την ημέρα δεν ήθελα να πολεμήσω.

Δηλώνω τον εαυτό μου ένοχο που παραβίασα τους δικούς μου κανόνες, Που σε άφησα να με δεις να κλαίω, όταν σου είπα ότι είμαι τόσο δυνατή και ότι μπορώ να τα κρατήσω όλα, που σε άφησα να δεις πόσο ευάλωτος είμαι, που μπορώ επίσης να σπάσω για τα πάντα και για το τίποτα.

Όντας η μητέρα που είπα ότι δεν θα γίνω ποτέ, μια που με τόσα 10 λεπτά ηρεμίας επιτρέπει στα παιδιά του να παίζουν με το Ipad του, μια που αγοράζει γλυκά και πρόχειρο φαγητό ώστε να είναι ήρεμα και έτσι να μπορούν να διαβάσουν εκείνο το βιβλίο που ο χρόνος επιθυμεί να διαβάσει. Ναι το έκανα αυτό και ως εκ τούτου δηλώνω ένοχη.

Να χάλασα εκείνη την τέλεια στιγμή όταν τελικά τα παιδιά πήγαν νωρίς για ύπνο Σάββατο βράδυ και θα μπορούσαμε να δούμε εκείνη την ταινία δράσης με ένα ποτήρι κρασί και ένα ωραίο δείπνο πηγαίνω σπίτι έτσι, εγώ, στα 5 λεπτά... Θα κοιμηθώ.

Που είχα μέρες που εύχομαι να έρθει η νύχτα για να τις κοιμηθώ, να πάω στο κρεβάτι χωρίς να μαζέψω παιχνίδια που πετάχτηκαν και να μπορώ να έχω το τηλεχειριστήριο της τηλεόρασης όλο δικό μου και να βλέπω οτιδήποτε άλλο εκτός από καρτούν ή απλά να κοιμάμαι.

Δηλώνω τον εαυτό μου ένοχο που τους αγαπώ τόσο πολύ και εξακολουθώ να νιώθω ότι δεν είμαι ο καλύτερος. Να κάνω λάθος τόσες πολλές φορές, να χάσω τον έλεγχο, να μην είμαι η μαμά που νόμιζα ότι θα ήμουν. Από το να απαιτώ τόσα πολλά να δώσω τον καλύτερο εαυτό μου, και μερικές φορές να νιώθω ότι αυτό που κάνω δεν είναι αρκετό.

Αλλά μια απρόσμενη μέρα μου δίνεις την τελική ετυμηγορία με μια αγκαλιά και με κάνεις να νιώθω ότι παρόλο που νιώθω ενοχές σχεδόν όλη την ώρα ο πιο σημαντικός κριτής είσαι εσύ, το να βλέπω το χαμόγελό σου είναι αυτό που με κάνει να αγωνίζομαι και να προσπαθώ να είμαι καλύτερος για σένα.

Γιατί παρά τις κακές μου μέρες, και δεν είμαι τέλειος με αγαπάς όπως είμαι.

Γιατί ξέρεις ότι δίνω τα πάντα για σένα, για να σε κάνω ευτυχισμένο κι ας κάνω μερικές φορές λάθος.