Σε συγχωρώ που δεν νιώθεις όπως εγώ, που δεν ενθουσιάζεσαι όταν με σκέφτεσαι όπως εγώ όταν σε σκέφτομαι.
Σε συγχωρώ που δεν νιώθεις αγωνία να με δεις, που δεν μετράς τα λεπτά που έμειναν για να είσαι μαζί μου. Σε συγχωρώ που δεν φώναξες το όνομά μου στον άνεμο ζητώντας μου να επιστρέψω.
Σε συγχωρώ που δεν με σκέφτεσαι όταν είδες λουλούδι, όταν περνούσε μια πεταλούδα, ή απλά όταν έλαμπε το φεγγάρι.
Σε συγχωρώ για όλες εκείνες τις φορές που προτίμησες να φύγεις μακριά μου μόνο και μόνο για να μην με πληγώσεις, χωρίς να ξέρεις ότι μου προκάλεσε περισσότερες πληγές.
Συγχωρώ τον εαυτό μου που νόμιζα ότι ήσουν εσύ, που σε ονειρεύτηκα δίπλα μου, που ένιωσα ότι ήσουν εσύ αυτός που περίμενα. Συγχωρώ τον εαυτό μου που σου χάρισα τις σκέψεις μου, που σου αφιέρωσα τις αποκαλύψεις μου και τον ένα στίχο μετά τον άλλο.
Συγχωρώ τον εαυτό μου που σου έκανα δώρο τους αναστεναγμούς μου, που δάκρυσα στο όνομά σου, που λαχτάρα για το δέρμα σου, τις αγκαλιές και τα φιλιά σου. Συγχωρώ τον εαυτό μου που με έψαξε στα μάτια σου και περιμένω να με πάρεις τηλέφωνο.
Συγχωρώ τον εαυτό μου που σε πέρασα για σύντροφο της ψυχής μου....
διαδίκτυο
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου