Όσο λιγότερο τρως, πίνεις, αγοράζεις βιβλία, πηγαίνεις θέατρο, τόσο λιγότερο σκέφτεσαι, αγαπάς, κάνεις θεωρίες, τραγουδάς, ζωγραφίζεις, γράφεις κτλ. , όσο πιο πολλά αποταμιεύεις, τόσο μεγαλύτερος γίνεται ο θησαυρός σου που ούτε τα μουρλάκια ούτε η σκόνη μπορούν να καταναλώσουν, το κεφάλαιο σου. Όσο λιγότερος είσαι, τόσο λιγότερο συνειδητοποιείς τη ζωή σου, τόσο περισσότερο έχεις· τόσο μεγαλύτερη είναι η αποξενωμένη ζωή σου, τόσο περισσότερο συσσωρεύεις την αποξενωμένη σου ύπαρξη. Ό,τι σου αφαιρεί η οικονομία από τη ζωή και την ανθρωπότητα, σου το δίνει πίσω σε χρήματα και πλούτο.
Όταν το χρήμα γίνεται το έσχατο τέλος, όλα τα αγαθά που δεν είναι οικονομικής φύσης όπως η ευφυΐα, ο πολιτισμός, η τέχνη, η δύναμη, η ομορφιά, η αγάπη, για χάρη της απληστίας παύουν να είναι αξίες από μόνα τους, επειδή περιορίζονται στη μη φραγμότητά τους σε χρήματα, που, σε αυτό το σημείο, παρουσιάζεται σε τα μάτια του τσιγκούνη σαν την αφηρημένη μορφή όλων των απολαύσεων που ποτέ δεν απολαμβάνονται.
Καρλ Μαρξ, Οικονομικά και Φιλοσοφικά Χειρόγραφα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου