Η Madame Violet, ήταν η βασίλισσα της «Κυψέλης των Βαμπίρ»

Η Madame Violet, ήταν η βασίλισσα της «Κυψέλης των Βαμπίρ» στο Εδιμβούργο. Ονομάστηκε η πιο ανατριχιαστική γυναίκα το 1882 και το 1884.

Πολύ λίγα ή τίποτα είναι γνωστά για αυτή τη μυστηριώδη και τρομακτική γυναίκα που, σύμφωνα με διαδικτυακές πύλες, έχει κερδίσει την ψήφο δύο φορές ως η πιο τρομακτική γυναίκα εν ζωή στο Ηνωμένο Βασίλειο, το Λονδίνο την εποχή της, 1882 και 1884, αντίστοιχα.

Η Violet Elspet Erwine γεννήθηκε στο Dumfriesshire, μια παραδοσιακή κομητεία της Σκωτίας, το 1819. Ήταν μια κομψή, ευγενική και εκλεπτυσμένη γυναίκα χάρη στην πλούσια οικογένειά της που την προίκισε με μεγάλες πολυτέλειες, προετοιμάζοντας την για έναν κόσμο αρχοντιάς για τις επαφές της, όπως μερικά μέλη της γερμανικής δυναστείας του Ανόβερου που κυβερνούσε στη Μεγάλη Βρετανία. Παρά το γεγονός ότι ήταν μέρος μιας ευσεβούς οικογένειας, η Βάιολετ ζούσε χωρίς προκαταλήψεις και έγινε φίλος με αρκετούς πληβείους, τρόπος του λέγειν. Η οικογένειά της λέγεται ότι ανησυχούσε όταν έμαθε για τη θεραπεία της και την επαφή της με ανθρώπους έξω από την αριστοκρατία και ήθελε να την αναγκάσει σε έναν διακεκριμένο Κόμη του Εδιμβούργου. Η Βάιολετ έβαλε τις κάρτες στο τραπέζι στους γονείς της, είτε την άφησαν να κάνει τη ζωή της όπως της άρεσε περισσότερο είτε παντρεύτηκε τον Κόμη και δεν την έβλεπαν πια στη ζωή της, επέλεξαν οι προκατειλημμένοι γονείς της για τον γάμο τους.

Παντρεύτηκε το 1850 και μετακόμισε στο Εδιμβούργο. Ο Κόμης για μήνες άρχισε να αρρωσταίνει βαριά, ξυπνώντας κουρασμένος και με κακή εμφάνιση, κυμαίνονταν από ένα χλωμό κίτρινο μέχρι να φτάσει σε μια απόλυτη παλαμιά. Οι γιατροί ανέφεραν ότι είχε χάσει σημαντικά πολύ αίμα αλλά δεν μπορούσε να δει τον λόγο ή την πηγή του, έτσι η υγεία του συνέχισε να επιδεινώνεται και στις 2 Απριλίου 1852 απεβίωσε. Η Violet ήταν η ολοκληρωτική κληρονόμος των υπάρχοντων και των επιχειρήσεων του συζύγου της και αποφάσισε να μετακομίσει από εκείνη την περιοχή του Εδιμβούργου, γιατί παρά το γεγονός ότι δεν τον αγαπούσε, τον αγάπησε πολύ αλλά δεν ήθελε να φύγει από αυτή την όμορφη χώρα.

Όντας ακόμα σε κινούμενα σχέδια, πολλές νύχτες έβλεπε όνειρα που άνοιξαν τα μάτια, ως υποσυνείδητες αναμνήσεις που της έδειχναν ότι η ίδια σε κατάσταση υπνοβασίας, κάθε βράδυ ξυπνούσε και τσιμπούσε το δέρμα του συζύγου της με μια μικρή καρφίτσα και ρουφούσε αίμα από πάντα περιοχές του σώματός του, σε αυτό ο σύζυγος δεν ένιωσε από τον βαρύ ύπνο και την κούραση του. Η Βάιολετ ανακάλυψε εκεί τον λόγο του θανάτου του συζύγου της και γιατί αισθάνθηκε νεότερη εσωτερικά και εξωτερικά. Η κατάθλιψή της ήταν τέτοια που αποφάσισε να πάει μόνη της σε μια περιοχή του Εδιμβούργου γνωστή ως Mary King Close ή the City Underground, ένα εσωτερικό σοκάκι καλυμμένο από κτίρια που συνδέονταν με τους παλιούς δρόμους και τους διαδρόμους που πρωταγωνίστησαν το pcoveri ng της πανούκλας των Ψύλλοι το 1644.

Η έκπληξή του ήταν τεράστια για να φτάσει εκεί ένα παραμορφωμένο πρόσωπο νεαρός που κρατείται και εξορίστηκε εκεί για την φρικιαστική του εμφάνιση, οι πολίτες πίστευαν ότι ήταν ένα δαιμονικό πλάσμα που καταβρόχθισε ανθρώπους ή ρουφάει αίμα για να ζήσει. Ο νεαρός με το όνομα Λιοσλάιθ, που ήταν το όνομά του, είχε την πάθηση γνωστή ως «Νόσος των Βαμπίρ» Ποφιρίας. Μια ασθένεια που παράγεται από τη δυσλειτουργία μιας πρωτεΐνης που προκαλεί το δέρμα σας να επηρεάζεται έντονα από ελαφριές και βγαίνουν επώδυνες φουσκάλες, εκφύλιση του νευρικού και μυϊκού συστήματος, παράλυση, αλλαγές προσωπικότητας, κολικοί, υψηλοί πυρετοί, υπερβολική δίψα, g δυσανεξία και τρέλα.

Η Βάιολετ τον βοήθησε να επιβιώσει πηγαίνοντας τον σε ένα ακίνητο που αργότερα αγόρασε για να του παρέχει φαγητό και ρούχα για αυτόν και την οικογένειά του που ζούσαν υπόγεια. Η ευγνωμοσύνη του προς τη Βάιολετ ήταν τέτοια, που υποσχέθηκε αιώνια πίστη σε αυτήν και η φήμη του στην υπόγεια πόλη έγινε γνωστή μέχρι να φτάσει στα αυτιά των αλήτων που έφτασαν στα πόδια τους για να τους προσφέρουν τις υπηρεσίες τους όπως έξω με τέτοια απόδειξη τροφής. Να επισημανθεί ότι κάποιοι από τους αλήτες, χωρίς να έχουν να φάνε, κατέφυγαν στον κανιβαλισμό με τους συντρόφους τους. Σύντομα υπήρχαν πάνω από 200 άτομα στο κέντρο της πόλης που οργανώνονταν για να ακούσουν τη Violet να τους δίνει εκπαίδευση, συμβουλές, γεύματα, ρούχα κτλ. Οργάνωση αργά ως ένα είδος αίρεσης που ήταν αφιερωμένη στην αναζήτηση και την κατανάλωση ζώων και μερικές φορές ανθρώπινου αίματος, ντύσιμο με σκούρα ρούχα και μερικές φορές με μάσκες ή πλέγμα για να μην αναγνωριστεί στην επιφάνεια επειδή, δεν ήταν όλοι οι mbros μου vaga ομόλογα αλλά υπήρχαν πολίτες από τα πάνω και δρόμους επίσης.

Άγνοια και φόβος ανάμεσα στις φήμες των πολιτών της επιφάνειας τους ονόμασαν "Η Κυψέλη των Βαμπίρ" για τον τρόπο οργάνωσής της και εκείνων που γνώριζαν προσωπικά τη Βιολέτα όταν έμπαινε και βγήκε από την Κάτω Πόλη, περπάτησαν μέσα από την πόλη και μέσα και έξω του σπιτιού του. Η εμφάνισή του είχε αλλάξει, αν και όσο περνούσε ο καιρός φαινόταν σωματικά δυνατός, δραστήριος και νέος, για να μην αναφέρω την λευκή του επιδερμίδα και σχεδόν αποδυναμωμένος

Ο Lioslath συνέχισε ως πιστός βοηθός του μέχρι που η ασθένεια έγινε περίπλοκη και πέθανε το 1886, αλλά έζησε πολύ περισσότερο από το αναμενόμενο λόγω της κατανάλωσης αίματος που τον βοήθησε να διατηρήσει το σώμα του. Η Βάιολετ πέθανε κομματιασμένη από τη θέληση της και το αίμα της ήπιαν τα μέλη της υπόγειας οργάνωσης της για να τους δώσει τη ζωντάνια της και η ουσία της ζούσε για εκείνη, απόφαση που πήρε γνωρίζοντας ότι οι αρχές θα κατέβουν να τη συλλάβουν ή να τη σκοτώσουν που πίστεψε ότι έκανε θυσίες και κρατούσαν σατανικές διαθήκες κάτω από την πόλη, κατάσταση όπου οι φίλοι και οι πιστοί σας θα μπορούσαν να πληγωθούν. Τα οστά της μεταφέρθηκαν σε όλη την Πόλη της Κάτω Γης σε ένα ξύλινο κουτί σκαλισμένο με χρυσό και ρουμπίνια, παίρνοντας την και θάβοντας την σε μια περιοχή που ονομάζεται The Vaults, ένα δίκτυο περάσεων που βρίσκεται νότια της γέφυρας του Εδιμβούργου, όπου ειπώθηκε ότι και παιδιά φαντάσματα και ήχοι εμφανίστηκαν βρέφη που γελούσαν ή κλαίνε ακούστηκαν, οπότε κανείς δεν τόλμησε να κατέβει εκεί κάτω. Ήταν στις 23 Αυγούστου 1899.

Λέγεται ότι οι γονείς του είχαν επαφές με τη γερμανική δυναστεία του Αννόβερου για τον αρχαίο σύνδεσμο τους με τον Verner Oberholtzer, έναν βρικόλακα γερμανικής καταγωγής που εργαζόταν από τις σκιές και προκάλεσε τον όλεθρο στην εποχή του από τις συνεχείς εξαφανίσεις και δολοφονίες στην αρχαία χρόνια. Είχαν επίσης τη συνήθεια να πίνουν αίμα ζώων δεμένο με κόκκινο κρασί τα Σαββατοκύριακα ως μέρος μιας αισθητικής και παραδοσιακής τελετουργίας στο αίμα τους, αν και η Viloet ποτέ δεν ήξερε αλλά ήταν στο αίμα της για να γίνει βρικόλακας, σε μια βασίλισσα των Βαμπίρ.