Ποια είναι η διαφορά μεταξύ ηθικής και δεοντολογίας;

Η λέξη δεοντολογία προέρχεται από το ελληνικό ήθος, το οποίο αναφέρεται στη συμπεριφορά ενός ατόμου βάσει του χαρακτήρα του. Είναι ένας κλάδος της φιλοσοφίας που μελετά το σύνολο πρότυπα ήθη που επηρεάζουν τις ενέργειές μας και τις βασικές αρχές τους. Αυτό είναι κατά κάποιο τρόπο η επιστήμη της ηθικής που προσπαθεί να καθορίσει τι είναι καλό και τι είναι κακό. Ο σκοπός της ηθικής είναι να καθορίσει τη συμπεριφορά των ανδρών προκειμένου να επιτευχθεί α κοινωνία ιδανικό και την ευτυχία όλων.

Η λέξη δεοντολογία, καθώς προέρχεται επίσης από τα ελληνικά, ειδικά από τη λέξη δέοντος, που σημαίνει καθήκον. Είναι ο κλάδος της ηθικής που καθορίζει τις βάσεις των καθηκόντων ενός ατόμου με βάση την ηθική. Η δεοντολογία εφαρμόζεται στον επαγγελματικό κόσμο με τη δημιουργία ενός συνόλου κανόνες και υποχρεώσεις των μελών ενός επαγγέλματος ή ενός εμπορίου. σε αντίθεση με το δεοντολογίκα επαγγελματικός, το οποίο καθορίζει αυτό που ένα συγκεκριμένο άτομο θεωρεί ηθικά σωστό στο επάγγελμά του, το δεοντολογίκα επαγγελματικός Είναι ένας κώδικας συμπεριφοράς που ισχύει για όλους τους επαγγελματίες.

Εάν δεν είστε ακόμα πολύ ξεκάθαροι για το τι πραγματικά εννοούν, τα χαρακτηριστικά τους, καθώς και τις διαφορές τους, σήμερα θα ξεκαθαρίσουμε τις αμφιβολίες σας μέσα σε λίγα λεπτά.

Ηθική 

Πρέπει να ειπωθεί ότι ο όρος «Ηθική», προέρχεται από τα ελληνικά, «Έθος». Αυτή η λέξη σήμαινε «το μέρος όπου ζει κανείς». Φυσικά, άλλαξε τελικά μέχρι να μείνει με αυτό του «χαρακτήρα» ή του «τρόπου ύπαρξης» Ωρες ωρες, η ηθική συχνά συγχέεται με τα ηθικά. Η αλήθεια είναι ότι αν και είναι ήδη πολύ μακρινές έννοιες, έχουν μια εξαιρετική σχέση. Αν και για να αποφύγουμε τις αμφιβολίες, μπορούμε να πούμε ότι όταν μιλάμε για ηθική, αναφερόμαστε σε όλους αυτούς τους κανόνες που επιβάλλονται από το εξωτερικό κόσμο, δηλαδή από την κοινωνία.

Η ηθική μπορεί να οριστεί ως το σύνολο των κανόνων που προέρχονται από μέσα. Δηλαδή, θα επηρεάσουν τις πράξεις και τη συμπεριφορά μας, καθώς βγαίνουν από την προσωπικότητά μας καθώς και από τον χαρακτήρα μας. Εάν αναρωτιέστε ποιος είναι ο σκοπός της ηθικής, θα σας πούμε ότι είναι να καθορίσετε τη συμπεριφορά ανδρών και γυναικών προκειμένου να επιτύχετε μια καλύτερη κοινωνία.

 Για να είμαστε λίγο πιο συγκεκριμένοι, η ηθική είναι υποχρέωση που μας οδηγεί να τελειοποιήσουμε τον εαυτό μας σε προσωπικό επίπεδο, τις αποφάσεις που λαμβάνουμε για να είμαστε καλύτεροι άνθρωποι. Για όλα αυτά, θεωρείται μια επιστήμη που ασχολείται με τους κανόνες σχετικά με την ανθρώπινη συμπεριφορά. Ό, τι έχει να κάνει με το ηθικό επίπεδο ήταν πάντα καλά μελετημένο. Για παράδειγμα, ο Αριστοτέλης Είπε ότι το καλό θα μπορούσε να επιτευχθεί μόνο όταν αναπτύχθηκε η ουσία κάποιου. Ενώ αργότερα, ο Descartes επιβεβαίωσε ότι ο άνθρωπος έχει ελεύθερη βούληση, υπεύθυνος για τον τρόπο ζωής του. Μόνο αυτός μπορεί να ελέγξει συναισθήματα όπως το μίσος, τη χαρά ή την αγάπη για να τα διοχετεύσει προκειμένου να αποκτήσει μια καλύτερη ζωή. Για τον Σωκράτη, η αρετή ήταν απόλυτα καλή, ενώ το κακό ήταν άγνοια.

Φυσικά, σήμερα, η ηθική έχει επηρεαστεί από το Ψυχανάλυση του Sigmund Freud. Όπως γνωρίζουμε, είναι μια θεωρία που στοχεύει να εξηγήσει τη συμπεριφορά των ανθρώπων, αναλύοντας ορισμένες συμπεριφορές που έχουν ήδη προέλθει από την παιδική ηλικία. Γνωρίζουμε ήδη τη σημασία τους καθώς και τα χαρακτηριστικά του, αλλά πρέπει να θυμόμαστε ότι ο όρος ηθικής έχει επίσης διαφορετικούς κλάδους όπως κανονισμούς ή εφαρμοσμένους.

Παράδειγμα ηθικών κανόνων:

• Το ιατρικό απόρρητο στο επάγγελμα του ιατρού και η απαγόρευση αποκάλυψης πληροφοριών για τους ασθενείς.

•    Το επαγγελματικό απόρρητο των δικηγόρων και η απαγόρευση αποκάλυψης πληροφοριών για τους πελάτες τους.

• Απαγόρευση στον αστυνομικό να εκμεταλλεύεται τη θέση του για να αποκομίσει όφελος για τον εαυτό του.
  

Δεοντολογία

Μέσα στην κανονιστική ηθική θα βρούμε τη λεγόμενη δεοντολογία. Από όσα μπορούμε να πούμε γι 'αυτό ότι είναι ένας κλάδος ηθικής. Η ετυμολογική του προέλευση προέρχεται επίσης από τα ελληνικά. Σχηματίστηκε από το «δεοντος» που σημαίνει «καθήκον και υποχρέωση» καθώς και από «λογική» που ερμηνεύεται ως μελέτη. Η δεοντολογία είναι γνωστή ως «θεωρία του καθήκοντος». Από όσα μπορούμε να πούμε ότι όταν μιλάμε για έναν κώδικα δεοντολογίας, κάνουμε αναφορά σε κανόνες και αξίες που εφαρμόζονται σε μια επαγγελματική δραστηριότητα.

Το λογικό είναι ότι η πλειοψηφία των επαγγελμάτων έχει έναν δεοντολογικό κώδικα. Οι υποχρεώσεις και ο σεβασμός στην εργασία διατυπώνονται σε αυτό. Αν και αυτά μπορούν επίσης να εξαρτηθούν από αυτά που λέει κάθε ανθρώπινη συνείδηση. Είναι καλύτερο να το βλέπετε πάντα ως παραδείγματα.

Για παράδειγμα, στην ιατρική ο δεοντολογικός κώδικας θα ήταν επαγγελματικό απόρρητο ή η σχέση του γιατρού με τους ασθενείς του. Στον κόσμο της δημοσιογραφίας, ένας από τους κανόνες που πρέπει να ακολουθήσουν θα ήταν να αντιπαραβάλλουν τις πληροφορίες πριν τις δημοσιεύσουν ή να προστατέψουν τις πηγές από όπου λαμβάνουν τις πληροφορίες. Όταν όλα αυτά εκπληρώνονται, θα ακολουθούσαν τις κατευθυντήριες γραμμές που καθιέρωσε η δεοντολογία. Αν και κατά καιρούς, φαίνεται ότι η ηθική έχει μια ισχυρή επιρροή.

 

Διαφορές μεταξύ ηθικής και δεοντολογίας 

Η κύρια διαφορά είναι ότι η δεοντολογία είναι το σύνολο των κανόνων που πρέπει να ακολουθούνται. Ενώ η ηθική δεν είναι επιβαλλόμενοι κανόνες, αλλά είναι οι καταστάσεις που αναζητά κάθε άνθρωπος προκειμένου να είναι σε θέση να αποφασίσει τι είναι σωστό, τι είναι λάθος και τι τον κάνει πραγματικά ευτυχισμένο. Η ηθική δεν επιβάλλεται από έξω, αλλά μάλλον κάθε άτομο επιβάλλει στον εαυτό του μια σειρά από έννοιες ή κανόνες.

Χάρη στη ζωή και τις διδασκαλίες της, θα ξέρουμε ποιες από αυτές πρέπει να εφαρμόσουμε στην καθημερινή μας ζωή. Έτσι, αυτά τα βήματα που κάνουμε θα επηρεαστούν από την ηθική. Με αυτόν τον τρόπο, είναι μια συμπεριφορά που εμείς οι ίδιοι μεταβάλλουμε ανάλογα με αυτό που βιώνουμε.

• Ηθική: Είναι συνήθως προσανατολισμένη προς το καλό, χωρίς κανονισμούς. Αναφέρεται στην προσωπική συνείδηση.

•   Δεοντολογία: Είναι προσανατολισμένη προς το καθήκον. Διαθέτει κανόνες και κώδικες, που προορίζονται για επαγγελματίες σε διάφορα είδη εργασίας. Βρίσκεται μεταξύ ηθικής και νόμου.
•