Θυμάσαι

Θυμάσαι, μυρίζεις βροχή Θυμάσαι την πρώτη φορά που βγήκαμε μαζί; Μετά από πολύ καιρό να σου δίνω πάντα δικαιολογίες για να μην βγαίνω μαζί σου. Πόσο άσχημα ήταν! κυριολεκτικά δεν ήξερα τι μου έλειπε... Μου έλειψαν όλα αυτά τα χαριτωμένα πράγματα δίπλα σου, γιατί είπα στον εαυτό μου,  γιατί να βγω μαζί του αν δεν με ενδιαφέρει;
  Τελικά όμως κατέληξα να αποδέχομαι τις προσκλήσεις σου χάρη στην επιμονή σου, οφείλω να τονίσω ότι το εκτιμώ πραγματικά πολύ. Μόνο τότε θα μπορούσα να γνωρίσω πραγματικά εκείνο το αγόρι που με κέρδιζε σιγά σιγά. Θα μπορούσε να πει κανείς ότι άρχισε να συμβαίνει από την πρώτη μας έξοδο, στην οποία διασκέδασα πολύ, δεν θυμόμουν πια την τελευταία φορά που με είχαν κάνει να γελάσω έτσι πριν, είχαμε εξαιρετική χημεία όταν φερθήκαμε ο ένας στον άλλον. Επιτέλους είχα βρει κάποιον που με καταλάβαινε, που μου γινόταν όλο και πιο ενδιαφέρον. Καθώς συνεχίζαμε να βγαίνουμε , κολλούσα περισσότερο, γιατί μαζί σου ο κόσμος έγινε διαφορετικός, όλα ήταν διαφορετικά, καθαρό γέλιο και διασκέδαση. Να μοιραζόμαστε στιγμές, να γελάμε μαζί για κάθε ανούσια ανοησία δίνοντάς μου τη ζωντάνια που χρειαζόμουν, αυτή που με γέμιζε χαρά.
   Και είναι ότι παρά τις χίλιες και μία προσπάθειές μου να ξεφύγω από τη σκέψη ότι δεν θα μπορούσε να υπάρξει μέλλον ανάμεσα σε εσένα και σε εμένα, υπάρχει πάντα κάτι που με κάνει να επιστρέψω σε σένα. Κάτι που μου λέει ότι είσαι εσύ που πάντα καταλήγεις να με ψάχνεις και δυστυχώς πάντα με βρίσκεις…. Δεν υπάρχει περίπτωση να σε διώξω μακριά μου, και δεν είναι ότι δεν μπορώ, λόγω δύναμης, φυσικά μπορώ, είναι απλώς να έχω αρκετό θάρρος και να το προτείνω στον εαυτό μου, αλλά δεν θέλω να, δεν θέλω να σε διώξω  μακριά μου, πώς θα μπορούσα; Εχεις γίνει ήδη σημαντικό κομμάτι της ζωής μου. Να ζω μαζί σου μέρα με τη μέρα, να σε ακούω, να είσαι η «καλημέρα και καληνύχτα» μου;  
   Κάνουν την ύπαρξή μου πιο όμορφη. Μόνο εσύ έχεις τη δύναμη να κάνεις την καρδιά μου να χοροπηδάει από συγκίνηση, κάθε φορά που διαβάζω ότι "σε περιμένω" όταν με παίρνεις στη δουλειά... Με τρελαίνεις από αγάπη, σαν έφηβη. ήξερες ακριβώς τι προκαλείς. Και είναι ότι όντας ρεαλιστής, ποιος θα ήθελε να απομακρύνει το άτομο που κάνει τη ζωή του πιο όμορφη; Κανένας, προφανώς. Και δεν θα είμαι η εξαίρεση από αυτή την άποψη, αυτό που θέλω είναι να είμαι μαζί εσύ, γιατί το να είμαι δίπλα σου δεν με κάνει να μην λείπει τίποτα, και κανένας άλλος.